AMSTERDAM, 17 september 1890
op deze datum worden de statuten van de Vereeniging Beurs voor den Diamanthandel door Koning Willem III, zes dagen voor zijn dood, goedgekeurd. Dit feit vormde de aanzet voor het openen van de eerste diamantbeurs ter wereld, gevestigd in Amsterdam. De Amsterdamse Diamantbeurs is de oudste van de huidige 30 beurzen die er op de wereld zijn. In 1907 kwam, op initiatief van Amsterdam, een internationaal netwerk tot stand van de toen bestaande beurzen, de voorganger van de huidige Wereld Federatie van Diamantbeurzen ( WFDB ). Nu, na 120 jaar, behartigt de vereniging nog steeds de belangen van de in Nederland aangesloten leden, en ziet toe op de naleving van de strenge regels welke door de eigen beurs en de WFDB, in samenwerking met andere organisaties, zijn opgesteld om de handel in diamant te reguleren en te waarborgen, in het belang van de leden en de consum
AMSTERDAM, diamantstad
Diamant werd al meer dan 600 jaar geleden in Vlaanderen bewerkt en verhandeld. Door religieuze intolerantie kwam daar in de 16e eeuw een einde aan. Amsterdam, op dat moment al een toonaangevende handelsstad, was de wijkplaats bij uitstek. In 1586 vestigde een zekere Willem Vermaet zich in Amsterdam en op 15 november van dat jaar vroeg hij een huwelijkscertificaat aan en gaf daarbij als beroep diamantslijper op. Hoewel er ook vóór die datum al diamant in Amsterdam geslepen werd, wordt deze datum voor het ontstaan van de Amsterdamse diamantindustrie aangehouden. In de 17e eeuw zou Amsterdam het toonaangevende centrum voor diamantbewerking en handel worden.
Diamant neemt hoge vlucht...
Niet lang na de ontdekking, omstreeks 1726, van de Braziliaanse diamantvelden slaagde Amsterdam er in het monopolie van de invoer van ruwe diamant uit dat land in handen te krijgen. Uit deze tijd stamt de, nog altijd bestaande, naam: AMSTERDAM-DIAMANTSTAD. Nadat in het midden van de 19e eeuw de Brailiaanse diamantvelden langzaam opdroogden, nam de werkloosheid in de Amsterdamse diamantslijperijen aanzienlijk toe! Dankzij de ontdekking van grote hoeveelheden diamant in Zuid-Afrika keerden de gouden jaren terug, terwijl tevens door de groeiende welstand van de middenklasse in Europa en de Verenigde Staten van Amerika de vraag naar diamant enorm toenam. Tijdens de beroemde KAAPSE PERIODE vanaf 1870 verdienden duizenden diamantbewerkwers de, voor die tijd, hoge lonen van 130 gulden per week. Door de toenemende invloed van de vakverenigingen alsmede de hoge in- en uitvoerrechten werd de concurrentiepositie van de Amsterdamse diamantindustrie ernstig aangetast. Hier lag de kans voor Antwerpen, dat zich tot dan toe tevreden had moeten stellen met het slijpen van diamanten van lage kwaliteit.
De oude Diamantbeurs aan het Weesperplein
De oude bestuurskamer
Oude slijperij - 17de eeuwse prent
De Diamant Courant - 6 januari 1884
Dankzij lagere lonen dan in Amsterdam en door de soepele arbeidsvoorwaarden lukte het Antwerpen om een deel van de enorme productie uit Zuid-Afrika binnen te halen. De miljoenen caraten ruwe diamant uit Zuid-Afrika noodzaakten de Amsterdamse diamantairs een systeem te ontwikkelen om dit enorme volume te stroomlijnen en een goed werkend marktmechanisme voor geslepen diamanten in te voeren. In 1881 wordt de Centrale Diamanthandels Bond opgericht, welke o.a. als eerste de, reeds generaties lang mondeling overgeleverde, usances in uniforme regels vastlegde. Door meningsverschillen over het gevoerde beleid van de Centrale werd op 11 december 1889 de huidige diamantbeurs opgericht.
De Diamantbeurs
De nieuwe Vereeniging Beurs voor den Diamanthandel ging voortvarend van start. De Centrale Handelsbond die in 1889 nog 800 leden telde, verdween door de zuigkracht die van de nieuwe beurs uitging in 1906 geruisloos van het toneel. Door de sterke groei van het ledenbestand nam de behoefte aan een eigen beursgebouw toe, en het bestuur ging op zoek naar een geschikte locatie voor de geplande nieuwbouw. Gekozen werd voor een locatie aan het Weesperplein en architect Gerrit van Arkel, naast Berlage, een geroemd ontwerper, werd aangezocht voor het ontwerp, een statig maar toch vooruitstrevend gebouw...! Dankzij de geweldige inzet van Van Arkel verliep de bouw zonder oponthoud en kon het nieuwe gebouw op 18 september 1911 officieel worden geopend door Minister Talsma van Landbouw, Nijverheid en Handel. Het markante gebouw werd in 1989 verlaten voor een nieuwe locatie in Amsterdam Zuid-Oost. De beurs in Amsterdam stond model voor de latere beurzen in Antwerpen, Parijs en Wenen qua statuten en organisatie. Door het verlies van veel leden en diamantbewerkers tijdens de zwarte periode van de Tweede Wereldoorlog heeft Amsterdam zijn eerste plaats als Diamantcentrum in de wereld verloren. Desondanks leeft de Vereniging Beurs voor de Diamanthandel nog altijd voort als officieel representant van de diamanthandel in Nederland, ziet zij toe op de correcte naleving van de handelsgebruiken en treedt zij regulerend op wanneer de goede naam van diamant, het diamantvak en de handel in het gedrang mochten komen...!
Links een kijkje in de bestuurskamer en rechts een afbeelding van de antieke maar onverbiddelijke bestuursklok.
Historie
AMSTERDAM, stad met een tolerante en liberale inslag
Veel Oost-Europese Joden vluchtten voor de pogroms in hun landen en vonden vooral ná 1618 hun weg naar Amsterdam. De liberale en tolerante politiek van de Amsterdamse bestuurders opende de weg voor een instroom van vluchtelingen. In tegenstelling tot de Sefardische Joden, gevlucht uit het Iberisch schiereiland ten tijde van de Moorse overheersing, waren de Oost-Europese Joden extreem arm en behoeftig. De macht van de Gilden in Amsterdam verhinderde dat zij in andere beroepen dan het het vak van diamantslijper (hiervan uitgezonderd) een bestaan konden opbouwen, hoewel het ongeveer 3 tot 5 jaar kon duren alvorens men zich de vaardigheden hiervoor had kunnen verwerven en zich een allround Meesterslijper mocht noemen.
AMSTERDAM DIAMOND BOURSE
Amsterdam 1890 - World's oldest diamond bourse - Oudste diamantbeurs ter wereld
Lid van/Member of: World Federation Of Diamond Bourses